Od trendu po tradycję, od tradycji po trend. W dzisiejszych czasach dobre rzeczy warzą się wśród indywidualistów – a dokładnie są warzone przez indywidualnych rzemieślników. Zapraszam na wyprawę po świecie piw, od hipsterskich manufaktur po tradycyjne browary w Czechach, a dokładnie w Pilznie.
© Barley & Hops, Gestalten 2014
ZAKWATEROWANIE | Vienna House Easy Pilsen
Patrząc tylko na listę składników, warzenie własnego piwa nie wydaje się takie trudne. Lecz uważaj! By zrobić dobre piwo, trzeba mieć sporo wyobraźni i dużą dozę cierpliwości. To sprawia, że warzenie staje się sztuką. Ludzie odkryli tę umiejętność dosyć wcześnie. Niektórzy stwierdziliby, iż cywilizacja ma wręcz dług wobec piwa: pokolenia pierwszych osadników i zbieraczy osiadały tylko po to, by uprawiać odurzające zboża potrzebne do jego warzenia. Od tej pory ten złoty napój zaczął podbijać świat – dziś jakiś rodzaj piwa znajdziemy właściwie w każdym zakątku kuli ziemskiej.
„Jakiś rodzaj piwa” niekoniecznie oznacza dobry jego rodzaj. Globalizacja podziałała na jego niekorzyść, rozwadniając je coraz bardziej i bardziej. W celu dotarcia do jak najszerszej rzeszy fanów, piwa utraciły swój indywidulany charakter – zjawisko to najczęściej występowało w USA. Już w 1980 roku indywidualni rzemieślnicy amerykańscy stawili czoła temu wyzwaniu warząc własne piwo. Tak narodził się ruch mikrowarzelników, znany również jako browarnictwo rzemieślnicze: wyszukane piwa z niezależnych manufaktur, które kultywują kunszt wyszukanego i pięknego produktu. Lokalni browarnicy pochodzą z różnych sfer społecznych. Są to studenci, artyści, serowarzy i technicy telewizyjni. Większość Europejczyków zna Pilsnera, piwo pszeniczne czy pełne ciemne, ale India Pale Ale to już oferta dla smakoszy.
© Barley & Hops, Gestalten 2014
Jeszcze mniej znane są piwa takie jak Dubbel, brown ale, Märzen, jęczmienne, porter, imperial stout czy Tripel. Dzisiejsi hipsterzy często potrafią wyprodukować własne niezwykle wyszukane trunki. Przykładem jest Mikkel Borg Bjergsø z Danii, który sprzedaje swoje produkty do miejsc tak odległych, jak Tokio czy San Francisco. I zarabia na tym kilkanaście milionów euro rocznie. Tutaj zamyka się nasz krąg „od trendu do tradycji”. Historia kilku zdeterminowanych rzemieślników, którzy zdecydowali się warzyć swoje własne piwo, jest również opowieścią o jednym z najbardziej znanych browarów świata: Pilsner Urquell w czeskim mieście Pilzno.
Na początku XIX wieku pewna grupa mieszczan w odpowiedzi na niską jakość piwa uzyskała prawo do otworzenia własnego browaru i produkcji trunku wedle własnej receptury. Chmielili je przy użyciu chmielu Saaz z terenów tradycyjnej uprawy w północnych Czechach. Reszta to historia, która żyje do dnia dzisiejszego.
Proces warzenia
© Benedikt Rugar, Barley & Hops, Gestalten 2014
Krakowanie
Pierwszy krok do warzenia jakiegokolwiek piwa to fizyczne krakowanie (rozbijanie) ziaren. Ziarna są rozbijane w młynie, by odsłonić skrobiowy środek nasienia słodu, by wszedł on w kontakt z wodą.
Warzenie
Rozbite ziarna są teraz mieszane z wodą, by uformować miazgę. Potem ta mieszanka jest podgrzewana, by uaktywnić enzymy słodu. Warzenie odbywa się etapowo w określonych temperaturach próbując w ten sposób stworzyć upragniony skład białek oraz cukrów fermentujących i niefermentujących.
Odcedzanie
Odcedzanie to proces oddzielania łusek i pozostałości stałych od płynnej brzeczki w kadzi fermentacyjnej. Dodanie gorącej wody pomaga odciągnąć cały pozostały cukier.
Gotowanie brzeczki
Brzeczka jest później gotowana z chmielem w kotle warzelniczym. Kontrolując parowanie podczas gotowania, warzelnicy mogą określić masę cukru w brzeczce i w ten sposób uzyskać pożądaną zawartość alkoholu.
© Barley & Hops, Gestalten 2014
Wirowanie i chłodzenie
Po zagotowaniu brzeczka jest schładzana – to proces, podczas którego pozostałe cząstki materialne są oddzielane od brzeczki. Dokonuje się tego w naczyniu zwanym wirem. Chłodzenie nie powinno zająć więcej niż od 30 do 60 minut, by zapobiec infekcji i odorowi.
Fermentacja
Podczas fermentacji komórki drożdży przemieniają cukier z brzeczki na równe części alkoholu i dwutlenku węgla. Proces ten wymaga, by piwo znajdowało się w fermentorze przez około tydzień. Fermentacja odbywa się w dwóch fazach. Zgodnie z ogólną zasadą, fermenty o wyższej temperaturze zazwyczaj wytwarzają więcej smaków.
Klimatyzowanie
Po pierwotnej fermentacji piwo jest przechowywane i dojrzewa. Piwa fermentowane na dnie są klimatyzowane w temperaturze 0°C, piwa fermentowane na wierzchu wstępnie w temperaturze 15-20°C, a potem przez dziesięć do dwunastu dni w 10°C. Pilsner i jasne pełne piwa są przechowywane przez około cztery tygodnie, mocniejsze piwa dojrzewają dłużej.
63 responses to “Dobrzy faceci piją dobre piwo”